Παζάρι «η Εθνική Άμυνα»

Εργάζομαι στο Αεροδρόμιο λοιπόν, και κάθε μέρα κάνω το δρομολόγιο με το λεωφορείο από Εθνική Άμυνα. Ένα κομβικό σημείο της πόλης μας με πολύ μεγάλη κίνηση. Αυτό που με ενοχλεί όμως είναι η κατάσταση που επικρατεί στα πεζοδρόμια της Εθνικής Άμυνας. Για να περπατήσεις πρέπει να περάσεις πάνω από τις τσάντες, να αποφύγεις τα φουλάρια, τα παπούτσια και τα ρούχα που είναι απλωμένα παντού, για να πέσεις πάνω στο σταντ με τα ραδιοφωνάκια και τα μικροηλεκρονικά, που είναι δίπλα από αυτό με τα ρολόγια και λίγο πιο πέρα από τις ομπρέλες.
Δεν είμαι ρατσιστής, δεν έχει να κάνει με το χρώμα, και δεν θα αναφερθώ καθόλου σε αυτούς που στήνουν αυτό το παζάρι στην Εθνική Άμυνα. Έχουν καταλάβει οι υπεύθυνοι ότι αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας, μιας χώρας που βασίζεται στον τουρισμό, στα μάτια του επισκέπτη που μόλις κατέβηκε από το αεροπλάνο και πήρε το λεωφορείο για εθνική άμυνα? Η πρώτη εικόνα της χώρας μας θα είναι μερικοί αλλοδαποί που έχουν στήσει ένα μεγάλο παζάρι, σε έναν τόσο μεγάλο κόμβο των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς? Σε μια αναζήτηση υπευθύνων ανακάλυψα τελικά ότι υπεύθυνος είναι ο δήμος, και «όλως τυχαίως», και αφού ενόχλησα τις τηλεφωνικές συσκευές ορισμένων που νομίζουν ότι βρήκαν δουλεία για να κάθονται, (δεν θα αναφερθώ ούτε σε αυτούς περαιτέρω γιατί είναι ένα άλλο θέμα), όλως τυχαίως λοιπόν εμφανίστηκε ένας δημοτικός αστυνομικός. Μετά την "ευγενική" του παρότρυνση για να τα μαζέψουν, πράγματι οι κύριοι αυτοί τα μάζεψαν και έφυγαν. Πήγαν προφανώς λίγο πιο πέρα να περιμένουν πότε θα περάσει η μπόρα, για να ξαναστήσουν το εμπόρευμα προς πώληση.


Η Βικτώρια πουλάει βιβλία στο σταθμό της Εθνικής Άμυνας. Έχει βγάλει τη σχετική άδεια και πληρώνει για να στήνει τον πάγκο της εκεί. Την ενοχλεί που οι πλανώδιοι εκμεταλευονται το χώρο παράνομα και τζάμπα αλλα όπως λέει η κατασταση δεν αλλάζει. «Έρχονται οι αστυνομικοί και τους διώχνουν, αραιά και που, αλλά αυτοί είναι πάλι εδώ». Ντροπή!